Με το παρόν σημείωμά μου, θα ήθελα να σας αυτοσυστηθώ, χωρίς όμως και να σας
Πολύ-κουράσω, ελπίζοντας ότι , αν μου δώσετε την ευκαιρία, θα μπορέσω να «μιλήσω»
καλύτερα με το έργο μου και την προσφορά μου προς τον υπέροχο κόσμο του Γαλατσίου
μας.
Είμαι από καταγωγής Βορειευβοιώτισσα από τον πατέρα μου, Ναξιώτισσα
(Απεραθίτισσα) από την μητέρα μου.
Όμως, κατά τα λοιπά, είμαι «γέννημα – θρέμμα» που λένε, Γαλατσιώτισσα, όπου και
κατοικώ από τη γέννησή μου, καθώς και οι γονείς μου (Περιοχή Κρητικών).
Έχω τελειώσει την ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ του Πανεπιστημίου Αθηνών, με
μεταπτυχιακό στο θέμα « ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ» και με ειδίκευση
στον «Θρησκευτικό Τουρισμό».
Είμαι κάτοχος της Αγγλικής γλώσσας , την οποία διδάσκω εδώ και αρκετά χρόνια σε
Φροντιστήρια του Γαλατσίου (ΟΜΗΡΟ, ΑΧΟΝ κ.λπ.)
Ό, τι και να πεις για το Γαλάτσι μας, είναι λίγο. Με σειρά άρθρων μου στην τοπική
εφημερίδα μας ΓΡΑΜΜΗ, αναφέρθηκα γενικά στο όμορφο προάστιό μας, την ιστορία
του, το παρόν και το μέλλον του.
Είναι, πιστεύω, από τα ωραιότερα, όσον αφορά τη θέση του και το πιο ανθρώπινο
προάστιο της Αθήνας. Αποτελεί το σταυροδρόμι και το σημείο συνάντησης όσων
πηγαίνουν από τα δυτικά προς τα ανατολικά και από τα βόρεια προς τα νότια και
αντίστροφα.
Κορωνίδα του αποτελούν τα πανέμορφα και κατάφυτα – χάρη στις προσπάθειες του
Δήμου -Τουρκοβούνια ή αλλιώς ο αρχαίος Αγχεσμός , με το θέατρό τους και τη Μονή
του Προφήτη Ηλία . Και βέβαια η Λ. Βεϊκου, στις υπώρειές τους, είναι ό, τι καλύτερο
μπορεί να έχει στη διάθεσή του ο πολίτης, για περίπατο και αναψυχή.
Το Γαλάτσι μας, ήταν γενικά παραμελημένο από τους προηγούμενος «άρχοντές του». Αν
και είχε όλα τα προσόντα, για να καταστεί ένα από τα ωραιότερα προάστια. Όμως τα
τελευταία χρόνια, «κάτι γίνεται» στο προάστιό μας, κάτι αλλάζει. Αθόρυβα, αλλά
συστηματικά και με στέρεα βήματα, αλλάζει μορφή και, όταν τελειώσουν όλα τα έργα,
που έχουν προγραμματιστεί –και δε θ’ αργήσουν – , τότε θα το θαυμάζουν όλοι!
Και όλα αυτά, μπορεί να πει κανείς, χάρη σε έναν ΄Άνθρωπο, τον νυν Δήμαρχό μας
Γεώργιο Μαρκόπουλο, που είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Λιγόλογος, μεθοδικός, συστηματικός, ακούραστος, αέναα κινούμενος με το δίτροχό του,
σεμνός, ταπεινός και πάνω απ’ όλα παθιασμένος Γαλατσιώτης, μεταμορφώνει σιγά-
σιγά το προάστιό μας, το ομορφαίνει, του δίνει ζωή και αξία, εκμεταλλευόμενος ό, τι
είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί προς την κατεύθυνση αυτή.
Τέλος, αν κάτι ιδιαίτερα αγαπώ στο Γαλάτσι μας, είναι η ανθρωπιά, που αποπνέει, η
«ζεστασιά», ένα «μεγάλο χωριό» στο κέντρο της Αθήνας, όπου οι κάτοικοί του
γνωρίζονται οι περισσότεροι μεταξύ τους, καλημερίζονται και λένε δυο κουβέντες. Και
οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το παν στη ζωή μας. Είναι αυτές που καταξιώνουν την
ύπαρξή μας. Και μέσα σ’ αυτές, την πρώτη θέση θα έχει η παντός είδους
συμπαράσταση προς τους αναξιοπαθούντες και γενικά τους έχοντες ανάγκη βοηθείας
συνανθρώπους μας.
Σύνθημά μας, θα είναι:
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ .
ΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ ΜΑΣ ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ , ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κάτι που πολύ αγαπώ, που λατρεύω, που μου αρέσει και
στόχος μου είναι, αν μου κάνετε την τιμή να με εκλέξετε, αυτό το ιδιαίτερο που έχει το
Γαλάτσι μας, να το δυναμώσουμε ακόμα πιο πολύ, να κάνουμε το προάστιό μας
ακόμα πιο ανθρώπινο και τους Γαλατσιώτες όλους μια γειτονιά και μια αγκαλιά.
Δώστε, λοιπόν, στον Δήμαρχό μας τη δυνατότητα να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το
έργο, που θα αλλάξει το Γαλάτσι μας.
Δώστε, επίσης, τη δυνατότητα σε νέους ανθρώπους που αγαπούν , παθιασμένα θα έλεγα,
το προάστιό μας, να προσφέρουν με τις δυνατότητες που διαθέτουν, τον ενθουσιασμό,
την αγάπη και το πάθος που έχουν για τον τόπο τους, τον τόπο που γεννήθηκαν και
πονούν, ώστε να πλαισιώσουν τον Δήμαρχό μας , να τον βοηθήσουν με όλες τους τις
δυνάμεις και να σταθούν αρωγοί στη συνέχιση του έργου του. Για το καλό του
Γαλατσίου μας, για το καλό όλων των Γαλατσιωτών.
